Neverwinter Anı Çekilişi

Neverwinter için gerçekleştirdiğimiz anı etkinliğini hatırlarsınız [link]. Şahsi sebeplerden dolayı “biraz” geciktim ama zamanlama manidar oldu: Tam da yeni modülün geldiği sıralarda vakit bularak (tamam, kabul ediyorum, ve unutmayarak!) etkinliği sonuçlandırıyorum!

Başlamadan evvel, katılan herkese teşekkür ediyorum. Buradan Facebook grubumuza, buradan benim Facebook sayfama, buradan da Youtube kanalımaa erişebilirsiniz, bu mesajı okuyorsanız hepsinde kendinize göre bir şeyler bulacağınızı sanıyorum, o yüzden o like ve subscribe tuşlarına basın derim (hem de beni mutlu etmiş olursunuz!).

Öncelikle, katılanlarımız:

Adım Yunus, Scourge Warlock olarak oynuyorum. Oyuna başlayalı iki hafta oldu ama anca 60 levele ulaşabildim. Neden mi bu kadar uzun sürdü? Anlatayım; Bir gün arkadaşımla egemenlik oynayacağız 20 level civarıyız, sıraya girdik ve ardından maç başladı. Başladıktan bir süre sonra kulaklığımdan çeşitli sesler (ağlamalar, ezan sesleri dua sesleri) gelmeye başladı. Alt + Tab yaptım arka planda açık ne var diye baktım, hiçbir şey yoktu. Sonra arkadaşıma yazdım değişik sesler duyuyorum diye o da anlam veremedi. Malum evde tekim ve gecenin epey geç saatleri olduğu için ben tırsmaya başladım. Birkaç dakika geçti arkadaşıma dedim: “Sergen ben dayanamıyorum bilgisayarı kapattacağım evden çıkacağım bir şeyler oluyor in midir cin midir altıma s**ıyorum burada.” Öyle yaptım, önce oyunu kapattım, ses kesildi ama korku hala yerinde. Bilgisayarı da kapattım giyinip dışarı çıktım en yakın parkta sabahladım. Oyunu bir hafta oynamadım ve o bir haftanın sonunda Sergenle kampüsün kapısında oturuyorken anlattı ” oğlum ben o oyunu hiç sevmemiştim sürekli dayak yiyordum snei de soğutmak için tezgah yaptım V tuşuna basınca takımınla konuşabiliyorsun oradan çıkardım bütün sesleri” Bunun sonucunda ne mi oldu? Sergen bir araba küfür yedi, ben de oyuna devam ettim.

43 lvl’ken görevlere yolculuk

Oyuna sanırım 3 sene önce başlamıştım Beni bir kaç arkadaşım oyuna davet etmişti. Başlarda bir şey anlamıyordum çünkü genelde moba tarzı oyunlar oynardım bu nedenle oyunu pek araştırmamıştım onlar ne derse onu yapıyordum ve biraz sıkıcı geliyordu açıkçası sırf onlar istedi diye bir ruhban açıp onlara görevlerde yardımcı olmak istiyordum. ve tam 1 haftada 10 lvl olmuştum resmen alay konusuydum oyunu bırakıp moba tarz oyunlara devam etmiştim aradan 3 sene geçtikten sonra wow u örendim sonra c9 vesayre bi arayış içine geçtim farkettimki wow için durumumuz yok c9 desen biraz yapmacık sonra tekrar aklıma Neverwinter geldi oyuna girdiğimde eski karakterimin profili halan orada durup bana bakıyordu açıkçası biraz duygulanmıştım çünkü eski arkadaşlarımla internette tanıştığımız için onlarla birdaha iletişim yapamamıştık o aralar skyp vesayre bilmiyordum kendimce bir eski çarıma girip etrafa bakıp ne ler olur bitiyor görmek istedim sonra birileriyle tanıştım clanlarına aldılar bana tekrardan yeni bir hesap açmamı önerdiler oyunu daha kolay anlamam için en kolay karakter olan büyük silahlı savaşçıyı önerdiler oyuna başlamıştım artık çok zevkli geliyordu tam 2 saatde 20 lvl olmuştum şaşırmıştım eski arkadaşalrımı nasıl bulucaktım bilmiyordum ama burda yeni arkadaşlarla birlikte sevgi içinde herkes birbirine yardımcı oluyor argo kullanan kişi dahi loncadan atılıyordu bu hoşuam gitmişti ve oyuna hiç zen yüklemeden 30 günlük emeğimle karakterim bu hale gelmişti

Oyuna baslamamda öncelikli olan yeni tadlar aramaktı. FPS tarzı bır oyun olan Point Blank’ de para yatırmamız karsılıgı ıstedıklerımızı elde edememız ve oyunda illegal kisilerin cogalması sonucu Point Blank’ dan tanıdığım ve çok önem verdiğim bir abim bana bu oyuna katılmamı tavsiye etti.İlk Oynayısım 2013 yazındaydı. O zamanlar oyunda Neverwinter yaz Festivalide vardı. Günümün çoğu orada tavuklar, domuzlar pesinde kosmakla geçtiki.Sonra tekrar FPS sevdama geri döndüm burada 2014 Haziran ayına kadar devam ettim ama sonra tekrar Neverwinter’a basladım. Artık bu oyunda güçlü ve kuvvetli çarlar dizmeyi planlıyorum. Bunun için günümün çoğunuda oyun içinde geçiriyorum fakat bu etkinlik ile kazanacağımız destek paketleri gerçekten çok yardımcı olabilecek çünkü sınav zamanı olduğu için oyunu çok fazla önemsiyemedim bu aralar. Kısa yoldan kasma sevdam olan kutu açma ise bana büyük bir zarar kazandırdı. Binek için beklettiğim para bir kutu açayımda tamamlansın demem sonucu 700k dan 25k ya kadar indi. Sürekli bir kutudağa açayım belkı iyi bişey çıkar düşüncesi yüzünden kaybettim ve bu aralar çok neşesizim bu yüzden. Bi an önce tekrar para kasmak istediğimden bu etkinliğe katılıyorum. Paylastiğim resimin temasıda bu konu uzerine. “Sisli bir dolunay gecesi” adlı çalışmamda da bunu desteklediğimi düşünüyorum ve buradan çekilişi yapan bireylerin Allah Yardımcısı olsun dıyorum. Zor işler bunlar ama sizler yaptıklarınızla iyi işler başarıyorsunuz. Tekrar Teşekkürler

Koruyucu’nun Yerleşimi’ne ilk geldiğim zaman

Vee işte benim size belki saçma gelebilcek bir anım . Ben yüksek bir yerden düştüğümde nolacak diye düşünürdüm bugda kalırsam nolucak diye bu tarz karamsarlıklara kapılmıştım ama bu gün cesaretimi toplayıp atladım ve sadece öldüğümü gördüm 🙂

İffet

Kolbastı

Evet, katılımlar böyle!
Anıların biri diğeriyle yarıştırılabilecek şeyler olmadığından, kazananı çekilişle belirleyeceğimizi açıklamıştım. Yayın için bağlantıma şu sıralar güvenmediğimden, FRP zarlarımdan 8liği aldım, 1’den 7’ye kadar isimleri koydum, 8’i de “tekrar at” olarak belirledim ve bir kez tekrar attıktan sonra kazanan belirlendi: Yunus!

Adım Yunus, Scourge Warlock olarak oynuyorum. Oyuna başlayalı iki hafta oldu ama anca 60 levele ulaşabildim. Neden mi bu kadar uzun sürdü? Anlatayım; Bir gün arkadaşımla egemenlik oynayacağız 20 level civarıyız, sıraya girdik ve ardından maç başladı. Başladıktan bir süre sonra kulaklığımdan çeşitli sesler (ağlamalar, ezan sesleri dua sesleri) gelmeye başladı. Alt + Tab yaptım arka planda açık ne var diye baktım, hiçbir şey yoktu. Sonra arkadaşıma yazdım değişik sesler duyuyorum diye o da anlam veremedi. Malum evde tekim ve gecenin epey geç saatleri olduğu için ben tırsmaya başladım. Birkaç dakika geçti arkadaşıma dedim: “Sergen ben dayanamıyorum bilgisayarı kapattacağım evden çıkacağım bir şeyler oluyor in midir cin midir altıma s**ıyorum burada.” Öyle yaptım, önce oyunu kapattım, ses kesildi ama korku hala yerinde. Bilgisayarı da kapattım giyinip dışarı çıktım en yakın parkta sabahladım. Oyunu bir hafta oynamadım ve o bir haftanın sonunda Sergenle kampüsün kapısında oturuyorken anlattı ” oğlum ben o oyunu hiç sevmemiştim sürekli dayak yiyordum snei de soğutmak için tezgah yaptım V tuşuna basınca takımınla konuşabiliyorsun oradan çıkardım bütün sesleri” Bunun sonucunda ne mi oldu? Sergen bir araba küfür yedi, ben de oyuna devam ettim.

Kendisini tebrik ediyorum ve bana e-posta ile ulaştığı için yine aynı e-postadan hangi ödülü istediğini belirtmesini rica ediyorum (Bela Varlok ya da Avcı Korucu destek paketi).

Bir sonraki etkinlikte görüşmek üzere!